Met de Larkspur Ferry naar de stad
Na een vreselijke nacht (we sliepen op het achterste bed, maar dat matras had -hopelijk- betere tijden gekend en de spiralen staken in je ribben en floepten in en uit op de meest onverwachte momenten) zijn we, zonder wekker, vroeg opgestaan om naar de Ferry te wandelen. Kaartjes ($ 8,25) gehaald en op het achterdek gaan staan. Prachtig uitzicht bij het wegvaren. De boot stond vol met forenzen die ons toeristjes heel grappig vonden en graag een babbeltje maakten. Zo hoorden we dat we voor ‘Whalewatchen’ gewoon deze ferry moesten nemen. In de Bay zijn kennelijk regelmatig walvissen te zien… daar boeken wij dan weer een aparte toer voor, hahaha! Vanaf de ferry ook nog het eerste zicht op Alcatraz, de Golden Gate en de Bay Bridge.
Alcatraz
Toer van 9.10uur al thuis geboekt. In de Ferry Building kochten we onze MuniPassports ($ 13) en met de Muni naar de Alcatraz-boot gereden. Daar ontzettend gelachen toen bleek dat we in een rij stonden om op de foto te gaan voor een plaat van Alcatraz. Bij terugkomst hingen die foto’s op een rijtje en kon je ze kopen, zoals vroeger bij de Dierentuin enzo. Je was verplicht hier langs te gaan om te boarden. Ach, het doodt de tijd zullen we maar denken.
De tocht naar Alcatraz ging snel, maar van de beloofde audio-uitleg was weinig te verstaan. Eenmaal op het eiland werd je gesommeerd je bij de Ranger op het plein te vervoegen voor een uitleg. Wel heel stout om te zien hoeveel mensen recht langs de ranger liepen en alvast op pad gingen. Er zijn altijd mensen die als eerste ergens willen zijn…. ook in Amerika dus….
We zijn na een inleidend praatje over Alcatraz, op ons gemak naar boven gewandeld en hebben met de Nederlandse audio-toer op onze koptelefoon door de gevangenis gewandeld. Heel indrukwekkend!
Pier 39
Na de gevangenis waren we moe en hongerig, dus de eerste de beste pont terug naar de stad gepakt. Van daar zijn we gaan lopen naar Pier 39. Achteraf niet de meest slimme beslissing, want we konden onze krachten beter wat sparen voor de rest van de dag, maar oke...
Wat een circus! Niets voor ons, veel te druk. Bij de zeeleeuwen was het rustig, maar ze lagen dan ook ver weg. Toch een paar leuke plaatjes geschoten, ook van de Golden Gate, en even lekker zitten uitrusten. Gelunchd met een CornDog, die best aardig smaakte. Snel doorgewandeld richting Hyde Street om de Cable Car op te snorren.
Cable Car
We bleken het goede opstappunt uitgezocht te hebben, precies waar de karretjes gekeerd werden. Heel leuk om te zien. Wat we nog leuker vonden was hoe de machinisten/conducteurs/mannetjes er echt een show van maakten bij het opstappen en wegrijden. Eigenlijk van de hele rit! Bij Lombard Street zijn we uitgestapt en hebben we te voet kennis gemaakt met dit mini-kronkelstraatje. Enorme toeristische trekpleister, het zag echt zwart van de mensen! Lombard Street een heel stuk uitgelopen (bergáf gelukkig!) en toen weer op de Cable Car gestapt richting Chinatown. Op advies van een ‘local’ uitgestapt, maar niet op het beste punt. Het was wel Chinatown, maar niet het meest mooie stuk zeg maar. Een paar straatjes gewandeld, maar we waren de drukte ondertussen zo zat, dat tegen de tijd dat we bij het ‘leukere’ gedeelte kwamen, we besloten hebben terug te lopen naar de Ferry Building. Wel door het Financial District en dat is echt een bizarre overgang. Van flesjes water voor 30cent naar flesjes water van 10dollar zeg maar.
Bij de Ferry Building neergeploft en een heerlijk koud biertje genuttigd. Daar toch de beslissing genomen om naar een groot busstation(Transit Building oid) te lopen om met de bus over de Golden Gate te gaan. Het busstation hadden we zien staan op de kaart die we kregen bij de camping-receptie. Bleek een oude kaart te zijn, want het enorme gebouw stond helemaal leeg en er was geen bus te bekennen. Het huilen stond ons nader dan het lachen, want we waren al zooo moe! Een straat ingelopen en daar zagen we allemaal mensen op een rijtje staan bij een lange paal met iets dat verdacht veel leek op een busbordje. Naar die rij gelopen en gevraagd hoe of wat. Bleek dat er een stuk of wat van die palen (leken net straatlantaarns) in die straat stonden en men verwees ons naar drie palen verder. Daar weer gevraagd, maar helaas, niet de goeie bus voor ons. Maar, zei men, in een zijstraat zou onze buspaal wel zijn. Prima, wij daarheen, maar alles dat we in die straat zagen, waren echte lantaarnpalen… Beetje verdwaasd stonden we om ons heen te kijken, tot er iemand stopte aan wie we de weg konden vragen. Mèt dat we dat deden, liep er een vrouw op ons af (ze kwam helemaal van de andere kant van de straat) om ons te vragen of ze ons kon helpen. Onwijs aardig! Dit hebben we de hele vakantie lang aan mensen verteld en vertellen we hier in NL nog. San Francisco verdient een pluim, voor meest hulpvaardige inwoners, meest schone stoepen en meest keurige manier van rijtjes vormen en op je beurt wachten bij de bushalte.
Bij de Ferry Building neergeploft en een heerlijk koud biertje genuttigd. Daar toch de beslissing genomen om naar een groot busstation(Transit Building oid) te lopen om met de bus over de Golden Gate te gaan. Het busstation hadden we zien staan op de kaart die we kregen bij de camping-receptie. Bleek een oude kaart te zijn, want het enorme gebouw stond helemaal leeg en er was geen bus te bekennen. Het huilen stond ons nader dan het lachen, want we waren al zooo moe! Een straat ingelopen en daar zagen we allemaal mensen op een rijtje staan bij een lange paal met iets dat verdacht veel leek op een busbordje. Naar die rij gelopen en gevraagd hoe of wat. Bleek dat er een stuk of wat van die palen (leken net straatlantaarns) in die straat stonden en men verwees ons naar drie palen verder. Daar weer gevraagd, maar helaas, niet de goeie bus voor ons. Maar, zei men, in een zijstraat zou onze buspaal wel zijn. Prima, wij daarheen, maar alles dat we in die straat zagen, waren echte lantaarnpalen… Beetje verdwaasd stonden we om ons heen te kijken, tot er iemand stopte aan wie we de weg konden vragen. Mèt dat we dat deden, liep er een vrouw op ons af (ze kwam helemaal van de andere kant van de straat) om ons te vragen of ze ons kon helpen. Onwijs aardig! Dit hebben we de hele vakantie lang aan mensen verteld en vertellen we hier in NL nog. San Francisco verdient een pluim, voor meest hulpvaardige inwoners, meest schone stoepen en meest keurige manier van rijtjes vormen en op je beurt wachten bij de bushalte.
Golden Gate
Toen we de goede bus eenmaal gevonden hadden, zijn we ingestapt en hebben we nog een extra tour door San Francisco gekregen. Met de toeristische kaart in de hand en al speurend naar herkenningspunten zie je de stad op een hele leuke (minder vermoeiende) manier! De Golden Gate, tja, misschien heel schandalig… maar wij vonden het ‘gewoon een soort nasi’. Leuk om te kunnen zeggen dat we eroverheen gereden zijn, maar dan houdt het wel op. Terug op de camping snel iets gegeten en ons bed ingedoken. Dit keer huisvesting gezocht boven de cabine waar het meteen al heerlijk lag.
