21 sept Monument Valley – Page

Antelope Canyon

San heeft zijn goede humeur nog niet helemaal terug gevonden, dus ook deze ochtend wordt Monument Valley niet met een bezoek van ons vereerd. Na het ontbijt zetten we koers richting Page, om daar eerst Antelope Canyon te verkennen. Op internet kon ik niet goed vinden waar zich de parking hiervoor bevond, dus we moesten goed opletten. De enige indicatie die we hadden was: na ong. 100km op de 98 naar links. Ook niet erg handig natuurlijk, als je teller in miles rekent, haha! Maar goed, we kwamen op links een parking tegen, met een klein bordje ‘Antelope Canyon’: Bingo! De eerstvolgende tour ging meteen weg, maar wij besloten een uurtje te wachten, zodat we de tour van 11.30 zouden hebben. Bij de camper lekker geluncht en gekeken hoe de tour voor ons zich in de auto’s wurmde. En toen waren wij aan de beurt. Onze guide stelde zich voor als Brandon en we gingen met zes man op pad. Eerst nog een stuk over de weg waar wij vanaf kwamen en dan een eindje verder naar links (Waar dus dé parking voor de Canyon was…). Vanaf daar reden we door een enorme zandbak naar de ingang van de Canyon. Wij zaten prima in onze dichte auto. Om ons heen reden open pick-ups, volgestapeld met mensen die alle kanten op hobbelden en hun ogen moesten dichtknijpen voor het zand. Bij de canyon was het enorm druk. Het was gewoon hutje-mutje-schuifelen. Brandon nam goed de tijd en liet zich niet opjagen door de mensenmassa achter ons. Hij wees op leuke plekjes en gaf advies over hoe je de camera het beste kon instellen. Aan het eind van de canyon werden we ‘losgelaten’ en mochten we op eigen tempo terug naar de ingang. En bizar genoeg hadden we toen de canyon bijna voor ons alleen. We hebben hele mooie opnamen kunnen maken en goed rond kunnen kijken. De terugweg was iets minder plezierig, aangezien ‘stoere’ Brandon een staaltje slipcursus weggaf. Ik zat met ogen dicht San’s hand stuk te knijpen, zeker toen we op zeker moment echt bijna over de kop vlogen. Terug bij de parking, hebben we nog wat gedronken en toen koers gezet richting Page.

Overnachting bij Page Lake Powell Campground in Page

Hoe het mogelijk is dat deze campground ermee wegkomt om deze naam te voeren is ons een raadsel. Lake Powell is in geen velden of wegen te bekennen en zelfs Page ligt er nog een eindje vandaan… Maar goed, de camping zelf was prima hoor. Wel hebben we ons er, voor de zoveelste keer deze reis, over verbaasd dat men het zwemmen met een badmuts verplicht stelt voor langharige vrouwen, maar diezelfde badmutsen vervolgens niet verkoopt in de campstore. Gemiste kans lijkt ons. Al zouden ze maar van die simpele plastic gevallen hebben. Enfin, voor wie nu denkt dat wij ook niet echt gedurfd door het leven gaan: Bij het zwembad zat een controle-mannetje zodat mutsloos zwemmen er echt niet in zat. Wel hebben we uitgebreid gedoucht en al het zand van ons af gespoeld. Morgen wordt het weer ‘non-hook-up’-afzien, dus nu nog maar even genieten van airco, magnetron en lekkere douches.

20 sept Moab – Monument Valley

Newspaper Rock

Ook in Amerika kan het regenen en dat merken we bij het ontbijt. Echt overtuigend zijn de druppels niet en de wolken waar ze uit komen zijn prachtig wit in de blauwe hemel.

Deze dag moeten we flink wat kilometers afleggen. Op ons veel te uitgebreide verlanglijstje stonden onder andere Canyonlands en Natural Bridges, maar deze parken bewaren we voor een volgende Amerikareis. Wel maken we een eerste stop bij Newspaper Rock;  Hiërogliefen-achtige tekeningen op een rotswand. Cultuurbarbaren als we zijn, vinden we dat alleen niet veel voorstellen, dus de camper wordt al gauw weer omgedraaid om koers te zetten richting Goosenecks SP.

Goosenecks SP

Het mooie van deze rijdag is toch echt het prachtige wolkenspel aan de hemel. Door de schaduwen die ze achterlaten op het landschap geven ze een extra dimensie aan de toch al fantastische uitzichten en hoogte-verschillen. Vlak voor Goosenecks valt er een flinke regenbui, maar als de wolken leeg zijn, kleuren ze weer prachtig wit. Met het statief maken we een paar foto’s van ons saampjes. Als we ons niet vergissen zien we op de achtergrond het eerste zicht op Monument Valley, dus daar wordt ook nog even voor geposeerd. Goosenecks maakt veel indruk, we kunnen bijna niet stoppen met kijken.

Monument Valley

Vanaf het moment dat we ‘rond’ Monument Valley rijden, valt ons het afval langs de weg op. Heel raar, hier in NL zie je bijna niet anders, maar in Amerika valt het gewoon op. Waarschijnlijk juist omdat we in de dagen hiervoor amper zwerfafval gezien hebben. Bij Milemarker 13 (het beroemde uitzichtspunt) is geen parkeerplekje meer te bemachtigen, dus we rijden door tot de volgende parkeerplaats om wat opnames te maken.

Overnachting bij Gouldings Campground in Monument Valley

Daarna zetten we koers naar de campground bij Goulding’s. Misschien dat we vanaf daar nog een tour mee kunnen pikken. Onderweg komen we een supermarkt tegen en besluiten daar nog wat voer in te slaan. Op onze vraag waar we het bier kunnen vinden, stuiten we op een zeer chagrijnige medewerker die in niet mis te verstane taal duidelijk maakt dat we in zijn gebied geen alcohol zullen vinden. Toen we de boter ook niet konden vinden, hebben we de weg daarnaar maar aan iemand anders gevraagd. Die overigens ook niet uitblonk in klantvriendelijkheid. Op naar de camping maar. Helaas, ook daar wachtte ons niet de hartelijke ontvangst die we tot nu toe gewoon waren geworden. Voor San werd het allemaal even te veel en hij ging bij de campsite aangekomen in staking. Geen tour dus: “Ze krijgen geen cent meer van me”.  Na ons laatste biertje en een simpel maaltje genuttigd te hebben, zijn we toch nog even naar het Gouldings Museum gegaan. De shuttle-driver die we daar spraken, heeft de koele ontvangst van eerder een beetje goed gemaakt, want deze meneer had gelukkig wel een vriendelijk woord voor ons over. Bij terugkomst op de camping nog even contact gezocht met het thuisfront via de pc in het washok en daarna vroeg naar bed.