Newspaper Rock
Ook in Amerika kan het regenen en dat merken we bij het ontbijt. Echt overtuigend zijn de druppels niet en de wolken waar ze uit komen zijn prachtig wit in de blauwe hemel.
Deze dag moeten we flink wat kilometers afleggen. Op ons veel te uitgebreide verlanglijstje stonden onder andere Canyonlands en Natural Bridges, maar deze parken bewaren we voor een volgende Amerikareis. Wel maken we een eerste stop bij Newspaper Rock; Hiërogliefen-achtige tekeningen op een rotswand. Cultuurbarbaren als we zijn, vinden we dat alleen niet veel voorstellen, dus de camper wordt al gauw weer omgedraaid om koers te zetten richting Goosenecks SP.
Goosenecks SP
Het mooie van deze rijdag is toch echt het prachtige wolkenspel aan de hemel. Door de schaduwen die ze achterlaten op het landschap geven ze een extra dimensie aan de toch al fantastische uitzichten en hoogte-verschillen. Vlak voor Goosenecks valt er een flinke regenbui, maar als de wolken leeg zijn, kleuren ze weer prachtig wit. Met het statief maken we een paar foto’s van ons saampjes. Als we ons niet vergissen zien we op de achtergrond het eerste zicht op Monument Valley, dus daar wordt ook nog even voor geposeerd. Goosenecks maakt veel indruk, we kunnen bijna niet stoppen met kijken.
Monument Valley
Vanaf het moment dat we ‘rond’ Monument Valley rijden, valt ons het afval langs de weg op. Heel raar, hier in NL zie je bijna niet anders, maar in Amerika valt het gewoon op. Waarschijnlijk juist omdat we in de dagen hiervoor amper zwerfafval gezien hebben. Bij Milemarker 13 (het beroemde uitzichtspunt) is geen parkeerplekje meer te bemachtigen, dus we rijden door tot de volgende parkeerplaats om wat opnames te maken.
Overnachting bij Gouldings Campground in Monument Valley
Daarna zetten we koers naar de campground bij Goulding’s. Misschien dat we vanaf daar nog een tour mee kunnen pikken. Onderweg komen we een supermarkt tegen en besluiten daar nog wat voer in te slaan. Op onze vraag waar we het bier kunnen vinden, stuiten we op een zeer chagrijnige medewerker die in niet mis te verstane taal duidelijk maakt dat we in zijn gebied geen alcohol zullen vinden. Toen we de boter ook niet konden vinden, hebben we de weg daarnaar maar aan iemand anders gevraagd. Die overigens ook niet uitblonk in klantvriendelijkheid. Op naar de camping maar. Helaas, ook daar wachtte ons niet de hartelijke ontvangst die we tot nu toe gewoon waren geworden. Voor San werd het allemaal even te veel en hij ging bij de campsite aangekomen in staking. Geen tour dus: “Ze krijgen geen cent meer van me”. Na ons laatste biertje en een simpel maaltje genuttigd te hebben, zijn we toch nog even naar het Gouldings Museum gegaan. De shuttle-driver die we daar spraken, heeft de koele ontvangst van eerder een beetje goed gemaakt, want deze meneer had gelukkig wel een vriendelijk woord voor ons over. Bij terugkomst op de camping nog even contact gezocht met het thuisfront via de pc in het washok en daarna vroeg naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten